Mój koszyk
0 produktów
Przyszedł czas na japońskie Wabi-Sabi. To filozofia, którą nie tak łatwo wytłumaczyć, i nawet rodowici Japończycy nie do końca są ją w stanie wyjaśnić. Nazwa to połączenie dwóch japońskich znaczeń, które w najprostszym tłumaczeniu określają japońskie piękno, jednak ich znaczenie jest znacznie głębsze.
Wabi pochodzi od rzeczownika Wabu, jednak Japończycy przyznają, że najlepszą definicją jest ta pochodząca od Wabishii. Kiedyś tłumaczone jako „styl w opozycji do splendoru”, w dzisiejszych czasach nazwalibyśmy prostym i skromnym. Niektórzy nadal uważają, że bardziej odpowiednim określeniem jest „wyglądający na biedny, w niedostatku”. Japończycy sami przyznają, że oryginalnie Wabi nie było czymś pozytywnym, jednak kultura Zen zaczęła kultywować Wabi, jako formę piękna. Kiedyś Wabi oznaczało po prostu ubóstwo, jednak sztuka Zen tłumaczy, że być biednym, to nie być uzależnionym od rzeczy, a mimo tego czuć wyższą wartość. Obecnie Wabi kojarzy się z rustykalną prostotą, świeżością, a także ciszą.
Druga część zwrotu - Sabi pochodzi od słowa Sabu i wyraża stan pogorszenia się związanego z upływem czasu. Obecnie jest tłumaczone również jako „spokojny stan”. Pierwotnie dla japończyków określenie Sabi było negatywne, jednak kiedy w zbiorze japońskich esejów „Eseje w Bezczynności” pojawił się opis Sabi, jako docenienia procesu starzenia się, jako czegoś pięknego o eleganckiej prostocie, znaczenie Sabi nabrało nowego wydźwięku. Często podawanym przykładem Sabi jest obrośnięty mchem głaz. Głaz, którego nikt nie rusza, obrasta mchem i staje się zielony w wilgotnym klimacie. Idea Sabi łączy się z podstawą szukania piękna w starych przedmiotach, dzisiaj nazywanych vintage. Sabi kładzie nacisk na naturalny proces starzenia, wynikający z działania natury.
Sabi oznacza również spokój i akceptację tego, co zostało nam dane. Ten stan umysłu w kraju kwitnącej wiśni jest również określany jako egoizm (Muga), w którym ma się świadomość własnych osiągnięć. Japończycy uważają, że posiadanie tych cech pozwala osiągnąć duchowe oświecenie i wewnętrzny spokój.
Wabi Sabi stawia na autentyczność, pokazuje jak przedmioty zmieniają się z upływem czasu. Jest tu miejsce na niedoskonałości, zadrapania, pęknięcia. Po przedmiotach widać, że są wykorzystywane zgodnie ze swoim przeznaczeniem i w naturalny sposób zużywane.
Wnętrza w duchu Wabi-Sabi
Dom jest naszą naturalną przestrzenią, czujemy się w nim swobodnie i jesteśmy zrelaksowani. Jest miejscem, które odzwierciedla naszą osobowość. Aby wnętrze nabrało ducha Wabi-Sabi, nie potrzebujemy wiele! Wnętrze w tym japońskim stylu jest naturalne, wyraża nas samych, nasze doświadczenia i wspomnienia. W Wabi-Sabi ślady zużycia i niedociągnięcia są czymś pożądanym - nie maskujemy niedoskonałości, a zepsute przedmioty naprawiamy, aby wciąż z nich korzystać.
Kolory we wnętrzach Wabi-Sabi to kolory ziemi; szarości, brązy, zielenie, naturalna przybrudzona biel oraz pastele. Jak ściany, to te po którym widać, że wnętrza są zamieszkane - z wyeksponowanymi pęknięciami i szorstkimi cegłami. Jeżeli prostota, to niesymetryczna. Jeżeli materiały, to przede wszystkim drewno, surowy kamień, len oraz wełna. Jeżeli zastawa, to ręcznie robiona, ceramiczna, może być obtłuczona, czy też popękana i ponownie sklejona. Kwiaty stawiamy w glinianych donicach, niesfornie pnące się w każdym kierunku.
Wabi-Sabi oznacza połączenie pokory i prostoty, życie w zgodzie z naturą. Filozofia, która mówi, aby zadowalać się tym, co się ma i ograniczać swoje potrzeby. Wabi-Sabi, to zgoda na naturalny cykl starzenia się i dostrzeganie z nim związanego piękna. W Wabi-Sabi ważna jest autentyczność i harmonia. A także refleksja i skupienie uwagi na jednej ważnej dla nas rzeczy, pośród płynących zewsząd bodźców.
